Eski ve Yeni Yunan Dili ve Edebiyatı Bölümleri Arasındaki Farklar Nelerdir? M.Ö. 9. yüzyıldan M.S. 6. yüzyıla kadar çok geniş bir coğrafyada çok uzun süre devamlılığını korumuş bir dil olan Yunanca'nın ilk izleri taş devrine kadar uzanır. Uzun yıllar boyunca hüküm süren bir dil olduğu için gerek edebiyata gerekse sanata çok büyük bir katkısı olmuştur. Bilime, sanata, mimariye ve edebiyata en çok iz bırakan dillerden biridir. Geniş bir coğrafyaya yargıç olmanın bedeli olarak zamanla dilde farklı lehçelerin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Eski Yunanca, Helen dünyası etkisini kaybetmeye başlayınca da çok az kullanılır hale gelmiştir. Ayrıca Yunanca dil yapısı olarak müziğe çok uygun, melodik bir dildir. Eski Yunanca'yı bugün konuşulan Yunanca'nın atası olarak nitelendirmek yerinde olacaktır. Çağdaş Yunanca, bugün Yunanistan'da ve Kıbrıs Cumhuriyeti'nde kullanılır. Çağdaş olarak nitelendirilmesinin sebebi halen Yunanistan'da konuşuluyor olmasından dolayıdır. Çağdaş Yunanca köken olarak Eski Yunanca'ya dayansa da zamanla oldukça farklılıklar oluşmuştur. Örneğin; Eski Yunanca'da kullanılan akkentler (vurgu) Çağdaş Yunanca'ya göre çok çeşitlilik gösterir. Üstelik bu akkentlerin kullanımı sözcük içindeki sesli harf sayısına göre farklılık gösterir. Bu sebeple oldukça zordur. Çağdaş Yunanca'da ise sadece bir adet akkent vardır. Bu vaziyet hala tartışılmakla birlikte umumi kullanımı teke indirilmiş durumdadır. Nasıl ki İngilizce her ne kadar Hint-Avrupa dil ailesinden olsa da Yunanca'ya benzemiyorsa tıpkı Eski Yunanca ve Çağdaş Yunanca da birbirlerine benzemez. Eski Yunanca'da bir fiile ön ek veya son ek getirilebilir. Bir fiilin asıl halini bulabilmek için o fiilin kökünü bilmek gerekir. İsmin mascilinum (eril), Femininum (dişil) ve Neutrum (cinssiz) hali vardır. Dolayısıyla Eski Yunanca'da fiillerin ve isimlerin çekimleri oldukça çok olduğundan tüm kurallara yargıç olmak gerekir. Bu durumu geometri gibi kurallara göre ilerleyip bütünü tamamlama olarak görülebilir. Eski Yunanca'da çok çok çekim olduğundan Çağdaş Yunanca'ya göre daha zordur. Eski Yunanca'nın da Çağdaş Yunanca'nın da alfabesi aynıdır. Her iki dil de günümüzde belli başlı üniversitelerde öğretilir. Çağdaş Yunanca'nın bugün konuşulan ve resmi olan en yaygın lehçesi Demotiki lehçesidir. İstanbul Üniversitesi'nde Eski Yunanca, Attika ağzıyla öğretilmeye başlanır. Klasik eğitim formasyonuyla yoğrulmuş olan bu dili bilmek diğer dilleri kavramada oldukça etkili olur.