Eski Mısırda BeslenmeEski Mısırlılar’ın beslenme düzeni meyveler, sebzeler, balıklar ve bakliyatlarla geniş bir yelpazeye sahiptir. Onlar sığır eti ve diğer kırmızı etleri daha çok tercih ederlerdi. Fakat çoğu insanın et alacak parası yoktu. Tarıma ayrılan saha az olduğundan sığır gibi hayvanlara otlama yeri de az olacağından bunların etleri pahalıydı. Onların ana beslenme maddesi tahıllardı.Tahıllar, Mısırlılar için hiç bitmeyecek besinlerdi ve bozulmaması için depolanırdı. Tahıllar yetiştirilir ve ortak yerlerde bulunan tahıl ambarlarına götürülüp depolanırdı. Tahıllar ekmek, kek ve hamur işi yapmakta kullanılırdı. Tahılın una döndürülmesi, günlük ve uzun bir işlemdi. Tahıl önce ezilir ve ardından yere serilirdi. Yerdeki tahıl kolay bir öğütücü içerine konur ve unkıvamına gelene kadar inceltilir. Ekşi hamur genellikle maya olarak kullanılırdı. Ekmeklere lezzet vermesi amacıyla pişmeden önce; bal, meyve, koz ve yağ konulurdu.Zenginler diğer meyvelerden getirtirlerdi. Mesela, hindistan cevizi, şeftali, kiraz, vişne ve armut. İthal edilen meyveler bölgenin hammaddesi olurdu. Elma ve şeftali gibi Balığı da aynı tahıl gibi çok severlerdi. Bazı üst sınıf Mısırlı balık yemekten kaçınırdı. Balık hiçbir vakit misafire sunulan bir ikram olmadı. Eski Mısır tarihi süresince, bazı balıkların yenmesi yasaklanmıştı. Balıklar, kaynatılarak, kızartılarak, fırınlanarak ve kurutularak servis edilirdi. Kurutulma sırasında eti güneşe yatırılırdı. Yiyecekleri korumanın en kolay yolu kurutup saklamaktı. Et, özel durumlarda ziyafetlerde yenirdi. Çünkü sığır kıtlığı vardı ve fiyatı yüksekti. Zenginlerin her yemekte etli yemeye güçleri yeterdi. Etlerin farklı çeşitlerini de yerlerdi. Domuz, kaz, çeşitli kuşlar, koyun ve keçi eti popülerdi. Etler değişik çeşitlerde hazırlanırdı. Kaynatma, kısık ateşte pişirme, tuzlama, kurutma ve buharlama.Bal, Mısırlılar için çok iyi bir katkı malzemesiydi. Farklı uygulamalarda bal kullanılırdı. Genellikle şeker yerine kullanılırdı. Ekmeklere ve keklere daha çok lezzet vermesi için kullanılırdı. Bal, çeşitli ilaçlarda da kullanılırdı çünkü güç vereceğine inanırlardı. Mumyalamada, ilaç sektöründe, gemi yapımında ve diğer yapıştırma işlemlerinde bal kullanılırdı. Eski Mısır’da, kadınlar unu içine buğday sererdi. Un, erkek tarafından ezilip incecik hale getirilirdi. Bazı çanaklarda ekmeğe tat vermesi amacıyla; susam, bal, meyve, tereyağı eklenirdi.Tahılın yetiştirilmesinde sekiz adım uygulanır. İşlenmiş tarlaya ağaçtan bir baltayla saban sürülürdü. Saban sürme işlemi genellikle insan gücüyle yapılırdı kimi de hayvanlar yardımıyla yapılırdı. Keçilerin yardımıyla elle ekim yapılırdı. Tahıllar büyüyünce hasada başlanır ve hasat oraklarla yapılırdı. Ürün eşeklerin arkasında taşınırdı. Orta Krallık zamanında, bu işlemler için sığırlar kullanılırdı. Bu ezme işlemi ekinlerin samanlardan ayrılmasına yardımcı olurdu. Diğer yöntem sıklıkla Eski Mısırlıların mezarlarında boyalı şekillerle gözükmektedir. Sıklıkla bir kadın tarafından yapılırdı. Yabalarla samanla yem birbirinden ayrılırdı. Başka yöntem, sazlıklardan ya da palmiyeden yapılmış kevgirlerle yapılırdı. Eski Mısırlılar tahıl üretiminde çok iyiydiler hatta komşuları olan ülkelere de dışsatım yaparlardı.Bira çok popüler bir içkiydi. Efsaneye göre Osiris, insanlara bira yapımını öğretmişti. Bu duruma Mısırlılar inandığından, dini törenlerinde aş içeceği olarak bira kullandılar. Şarap da üretilirdi faka şarap genellikle varlıklı kişilerin sofrasında bulunurdu. Ekmeğin dini bir anlamı da vardı. Mentuhotep II’nin ölüm tapınağı keşfedilirken, arkeologlar 4000 yıllık ekmek koyma üniteleri buldular. Batı Thebes’te Mentuhotep II Tapınağı’nın tabanının altında diğer nesnelerle beraber duruyorlardı. Kainatın, küçük bir dünya olduğuna inanırdı. Eski Mısırlı, ekmeğin dört köşesinin bir tarafında otururdu.Popüler rölyeflerin aksine, köleler piramitleri inşa etmedi. Aksine maaşlı işçiler bunları yaptılar. Bugün bile hala ayakta duran mezarlardan görebiliriz. Bu işçilere ekmek verilmiştir. İşçiler, Krallar Vadisi’ndeki kral mezarlarını bitirdiklerinde onlara tahıl ve ekmek verilmiştir. Ekmek, eski Mısırlı için altın değerindeydi.#Alıntıdır.