Evliliği neler yıpratır

**HayaL** · #1 13.Ocak.2019, 21:53

Evliliği neler yıpratır Aklını okumak Evlilikte ilişki bozulmaya ve mutsuzluk ortaya çıkmaya başlayınca araya mesafeler girer. Devaml? kavga, üzüntü, bir noktada çiftleri sessizliğe ve kendi dünyalarına iter. Fakat burada sözlü iletişim yerine sözsüz iletişim, yani davranışlardan anlamlar çıkarıp, eşi yargılama süreci başlar. “Hah! Yine kızdın. Bakışlarından anladım. Sen öyle demek istemedin. Senin kafanın içinde neler var, çok iyi biliyorum… ” tarzındaki yaklaşımlar, eşin çal?m ve mimiklerinden, hal ve hareketlerinden anlamlar çıkarmaya yöneliktir. Eleştiri “Sen hep böylesin. Zaten bir gün bile olsun beni dinlemedin, hep bağırıyorsun, beceriksizsin, filanın eşini misal al, beni üzmekten be?eni alıyorsun…” tarzındaki ifadeler, eşi suçlayıcı, yargılayıcı ve kırıcı eleştirilerdir. Oysa iletişimde “ben” dilini kullandığımızda eşimize şöyle diyebiliriz: “Ben bu sözünden veya davranışından dolayı çok üzüldüm, dü? kırıklığı yaşadım.” Bu anlat?m daha yumuşak olduğundan, ayrıca kişide oluşturduğu duyguyu da olaya yansıttığından eşi müspet yönde etkileyebilir ve buna göre müspet karşılık verebilir. Genelleme “Hep böylesin. Böyle yaparsın. Bencilsin. Hiç değişmiyorsun. Bu huyunu annenden / babandan kapmışsın. Bir gün de iyi yanını göremeyecek miyim?” tarzındaki ifadeler, eşi bir kalıba sokan ve damgalayan ifadelerdir. Mantıksal olarak düşündüğümüzde, madem ki eşiniz söylediğiniz gibi “hep öyle”, yıllardır değişmiyor; peki siz ne oranda değiştiniz? İşe kendinizi değiştirmekle başlayın. İşi yokuşa sürmek Zamanla eşlerden birinde müspet bir değişiklik olmuştur veya gittikleri hekim dinlenilmiş ve kişi menfi bir davranışından vazgeçmiştir; diğer eşin: “10 yıldır sana söyledim, ama beni dinlemedin; sonunda dediğime geldin. Başkası deyince daha mı kıymetli oluyor?” biçimindeki konuşmaları, eşi üzen ve geriye döndürebilecek tarzdadır. Oysa ; “Bu değişiklikten dolayı çok mutluyum, sevinçliyim. Gel beraber plan yapalım; başka nelerimizi değiştirebiliriz, onları konuşalım” tarzında bir diyalog kurulursa müspet değişiklik pekişir ve devamı için de teşvik edilmiş olunur. Geçmişi hatırlatmak Herkesin evliliğinde, geçmişte yaşadığı menfi bir anısı vardır. Aile kavgaları, kırgınlıklar, ihanetler, ufak düşürmeler ve dü? kırıklıklarıdır. Geçmişte yaşanan fena anıyı devaml? gündeme getirmek sıkıntı doğurur ve sorunları pekiştirir. Hep haklı olmak Hatalar, yanlışlıklar iki taraftan da kaynaklandığı halde “Kim daha haklı?” diye adeta “mahkeme” kurulur. “Evliliğimiz boyunca kavgaları hiç ben başlatmadım. Sen hep bana fena davrandın, beni aşağıladın. Bütün sorunlar senden kaynaklanıyor!” gibi kalıp sözler, tıkanan evliliklerin klasik sözleridir. Oysa evvel kendimize bakmamız ve “Ben nerede hata yapıyorum, yanlışım ne olabilir?” diye düşünmek gerekir. Devaml? karşı tarafı haksız görmek işin kolaycı yönüdür. Sorumluluk Aile yükünün tek tarafa yüklenmesi kişiyi aşırı strese sokup gergin ve öfkeli yapabilir. Bu yüzden hiçbir cinsiyet ayırımı gözetmeksizin yapılacak işleri ortaklaşa yapmaya çaba etmek gerekir. Diğer yandan, ilişkideki bozulmadan dolayı “Sen beni zorluyorsun, çıldırtıyorsun; bu yüzden öfkeleniyorum” yerine, “Seninle ilişkimde zorlanıyor ve kimi öfkemi denetim edemiyorum” tarzında konuşulsa, kişi kendisini de ortaya koyuyor ve sorumluluğu paylaşmış oluyor; böylece eşi suçlamıyor, soruna dikkat çekip, üzerinde düşünülmesi gerektiği mesajını veriyor. Mantıksal yaklaşım “Ya bana iyi bir sebep göster, söylediklerimi çürüt, ya da beni kabul et!” yaklaşımı evlilikle iş ilişkisini karıştırma yaklaşımıdır. Evlilikte roller, duygular, cinsellik ve birçok değişken rol oynar. Kendimizi “temize çıkarma”da mantık olayını ileri sürmek kendi kendimizi aldatmaktan ibarettir. Sözünü kesmek İletişimde en mühim husus, konuşan insanı sonuna kadar dinlemek, çok gerekliyse aralarda girmektir. Dinlememiz, anlamamız ve kendimizi anlatmamız gerekiyor. Bunun yolu da saygıyla dinlemek ve ses tonunu yükseltmemektir. Terapist yaklaşımı Eş, ne kadar ilgili ve tecrübeli olursa olsun, kendisini hekim yerine koymamalı; çünkü bir şey değişmez, eşi kendisini dinlemez ve dirençle karşılaşır. Bu yüzden “iyi bir eş, arkadaş, sevgili” nasıl olursa, ona öyle davranmalıdır.