"Kurt Kapanı"

[RocKa]

"Kurt Kapanı"
Aynı nakarat...
Avustralya yapımı "Kurt Kapanı", "Teksas Katliamı"nın izinden gidiyor. Klişe bir hikâyeye sahip olan film, tekrar de Hollywood dışında çekilmiş olmanın verdiği özgürlükten de yararlanarak etkileyici bir atmosfer kurmayı başarıyor.
Tobe Hooper 70'lerde "Teksas Katliamı"nı ("The Texas Chainsaw Massacre") çektiğinde, sonrasında çokça örnek alınacak, önemli bir film yaptığının farkında mıydı bilinmez ama biz bugün dönüp arkamıza baktığımızda bu filmin korku türü içinde ayrı bir yerde durduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Söz konusu film, yolları Amerikan kırsalına düşen bir öbek gencin ruhsal sorunları olan taşralılar tarafından doğranmasını mevzu, bahis alıyordu ve şiddetin dozu oldukça yüksekti. Filmin başında hikâyenin gerçek olaylara dayandığının belirtilmesiyle de iş daha ürkütücü bir hal alıyordu. Sonrasında bu filmden esinlenen birçok film ortaya çıktı. Mesela geçen yıl sinemalarımıza uğrayan ve bir yeniden çevrim olan "Mumya Evi" ("House of Wax") bunun için çok müsait bir örnek. Ya da "Otel" ("Hostel") ile şu aralar ismini duyduğumuz Eli Roth'un ilk filmi "Dehşetin Gözleri" ("Cabin Fever") adı anılması gereken bir diğer film.

Avustralya yapımı "Kurt Kapanı" da, "Teksas Katliamı"nın izinden gidiyor. Filmdeki olaylar "Teksas Katliamı"nınkiyle neredeyse aynı. Filmin hikâyesi üç gencin Avustralya kırsalındaki gezileri sırasında taşralı bir ruh hastasına denk gelmeleri ve gençlerin hayatta kalma mücadelesi üzerine odaklı. Fakat film, kendisini farklı kılabilecek bazı yanlara da sahip. Filmin Avustralya yapımı olması önemli. Çünkü korku filmleri konusunda neredeyse bir tekele sahip olan Hollywood'un yapım koşulları dışında bir filmle karşı karşıya olmak, sinemaseverler için en azından farklı bir tat demek oluyor. Zaten bu farklı tat da, filmde omuz kamerasıyla çekimler ve sıçramalı kurguyla kendini belli ediyor. Bu şekilde bir seçimin yapılması da filme belgeselci bir hava katıyor ve filmin gerçekçilik dolayısıyla da etkileyicilik dozunun hayli yükseklerde seyretmesine sebep oluyor; kamera vakit vakit olaylara tanıklık eden bir üçüncü gözken, vakit vakit öznel açının hâkimiyetiyle gençlerden biri gibi devinim edip, izleyiciyi filmin kahramanlarıyla özdeşleştiriyor. Bu da korku filmlerinin temelde yaratmak istedikleri, izleyiciyi korkutma ve germe konusunda önemli bir etken. Bunun yanı sıra film, mekânı işlevsel bir şekilde kullanabilme becerisini de gösterdiğinden dolayı artılar hanesine bir çentik daha atılmasını hak ediyor. Çölün ıssızlığı, karakterler için bir çıkışsızlığı temsil ederken, filmin atmosferi de böylelikle desteklenmiş oluyor. Fakat tüm bu müspet yönlere rağmen, film korku sineması içerisinde çok farklı bir yerde durmuyor.

Korku filmleri için "deniz kurudu" dense, pek de yanlış bir saptama olmaz. Çünkü son zamanlarda izlediğimiz korku filmlerinin neredeyse hepsi "klişe" yaftasını yemekten kurtulamıyor. Birçok film, kolaycılığa kaçıp bilindik kalıplar üzerinden giderek ortalama seyirci sayısını garantilerken ?bu filmler gişede rahat ediyor çünkü özelde slasher'ler genelde korku filmleri olmak üzere, her daim bu filmleri izlemeye hazır bulunan kemik bir kitle mevcut- bazıları farklı yollara sapıyor. Farklı yollardan kasıt ya şiddeti ve seksi yoğun bir şekilde kullanarak ?yazıda bahsi geçen "Otel"in yaptığı gibi- istismar sinemasına bel bağlamak ya da bilindik konular üzerine değişik bir atmosfer inşa etmek. "Kurt Kapanı", bu yollardan özellikle ikincisini seçiyor ? Bunun yanı sıra bir ayraç açarak filmde şiddetin dozunun hayli yüksek olduğunu da belirtmek lazım. "Kurt Kapanı"nın hikâyesi, klişe olmasına klişe. Fakat müspet yanları da yok değil. "Kurt Kapanı"nı, "Teksas Katliamı"ndan önce, yani 70'lerin başında izleseydik, muhtemelen dehşete düşer, sinema tarihinde bir mihenk taşı olarak aklımızın bir köşesinde kazırdık. Fakat ne 70'lerin başındayız, ne de onca slasher görmemiş değiliz. Böyle olunca da, ""Kurt Kapanı" atmosferiyle öne çıkan -ve sadece bu yönüyle farklılık yaratan- bir korku filmi olarak kalıyor.