Yanımızdaki İnsana Neden Bağırırız?

[Doroti]

Yanımızdaki İnsana Sebep Bağırırız? Yan yana iki insan birbirine sebep bağırır? Öfkelenince sebep yüksek sesle konuşuruz? Sükunetimizi kaybettiğimiz için mi bağırarak konuşuruz yoksa bambaşka bir nedenden dolayı. Sorunun yanıtı bir bilgelik öyküsünde saklı. ÖFKELENİNCE NEDEN BAĞIRIRIZ ? Hintli bir ermiş öğrencileri ile gezinirken Ganj nehri kenarında birbirlerine öfke içinde bağıran bir aile görmüş. Öğrencilerine dönüp "insanlar sebep birbirlerine öfke ile bağırırlar?" diye sormuş. Öğrencilerden biri "çünkü sükûnetimizi kaybederiz" deyince ermiş "ama öfkelendiğimiz insan yanı başımızdayken sebep bağırırız? O kişiye söylemek istediklerimizi daha alçak bir ses tonu ile de aktarabilecekken niye bağırırız? " diye yine sormuş. Öğrencilerden ses çıkmayınca anlatmaya başlamış: "İki insan birbirine öfkelendiği vakit kalpleri birbirinden uzaklaşır. Bu ırak mesafeden birbirlerinin kalplerine seslerini duyurabilmek için bağırmak zorunda kalırlar. Ne kadar çok öfkelenirlerse arada açılan mesafeyi kapatabilmek için o kadar çok bağırmaları gerekir.""Peki iki insan birbirini sevdiğinde ne olur? Birbirlerine bağırmak yerine sakince konuşurlar çünkü kalpleri birbirine yakındır arada mesafe ya yoktur ya da çok azdır. Peki iki insan birbirini daha da çok severse ne olur? Artık konuşmazlar sadece fısıldaşırlar çünkü kalpleri birbirlerine daha da yakınlaşmıştır. Artık bir süre sonra konuşmalarına bile gerek kalmaz sadece birbirlerine bakmaları yeterli olur. İşte birbirini gerçek anlamda seven iki insanın yakınlığı böyle bir şeydir."Daha sonra ermiş öğrencilerine bakarak şöyle devam etmiş: " Bu nedenle tartıştığınız vakit kalplerinizin arasına ara girmesine ruhsat vermeyin. Aranıza ara koyacak sözcüklerden ırak durun. Aksi takdirde mesafenin arttığı öyle bir gün gelir ki geriye dönüp birbirinize yakınlaşacak yolu bulamayabilirsiniz."