TARiHi PARADOKSLAR

[Belinda]

TARiHi PARADOKSLAR
Her alanda oldugu gibi tarihte de çok sayida paradoksal vaka olmustur.
Fatih Sultan Mehmet'ten:
Bilindigi gibi Fatih, genç yasta padisah olmustur. Yasi gençtir ama zekasi ve inançlari çok kuvvetlidir. Yeni sultan oldugu yillardir. Birgün bir sefere gidilecekken ordunun basinda babasinin olmasini ister. Ancak babasi bu teklifi kabul etmez. Fatih'in maksadi babasinin ilminden ve tecrübesinden yararlanmaktir.
-"Eger sen padisahsan geç ordunun basina. Yok eger ben padisahsam emrediyorum ordunun basina geçeceksin!"
Babasi Sultan Murat, baska çare bulamaz ve orduya komutanlik yapar.

Osman Yüksel Serdengeçti'den:
Osma Yüksel'in mebus oldugu yillardir. Birgün meclis kürsüsünde kendisine laf atan vekillere dayanamaz ve:
-"Bu meclistekilerin yarisi esektir!" der ve iner kürsüden.
Bunun üzerine meclis karisir ve herkes kendisinden sözünü art almasini ister. Arkadaslarinin da ricasi ile yine kürsüye çikar ve zekasini gösteren ve vekilleri rahatlatan su sözleri söyler:
-"Bu meclistekilerin yarisi esek degildir!"

Kant'tan:
Ünlü Alman egitimci Emmanuel Kant'in bir sözü:
-"Her ne kadar ben inanmasam da bir tanrinin var oldugunu kabul etmek gerekir."

Yasanmis bir olay:
1974'teki Kibris çikarmasina katilan bir asker anlatiyor:
"Çok siddetli bir taarruz vardi. Mermiler kulagimizin dibinden geçiyordu. Siperde daha önce hiç görmedigim bir asker yanima yaklasti. Belli ki bizim birlikten degildi. Bir zarf çikardi ve:
-"Memlekete dönünce bu zarfi, üzerindeki adrese birakir misin?"
-"Ikimiz de döneriz insallah" dedim.
Israrla kendisinin dönemeyecegini, benim ise memleketime ve aileme kavusacagimi söylüyordu. Biraz isteksiz de olsa zarfi aldim. Ancak o çatisma sirasinda birbirimizi kaybettik. Taarruz bitip memlekete döndügümden bir-iki yil sonra eski esyalari karistirirken o zarfi buldum. Unuttugum görevi, geç te olsa yerine getirmek için Istanbul'a gittim. Üzerindeki adres, Aksaray'da eski bir eve götürdü beni. Kapiyi yasli bir amca açti.
-"Merhaba amca. Ben Kibris'ta savasan oglunuzdan bir name getirdim. Belki kendisi de gelmistir."
-"Bizim Kibris'ta savasan bir oglumuz yoktu"
Beni içeri çağrı ettiler. Esi, bir fotograf albümü ile geldi. Fotograflari gösterip:
-"Sana zarfi bu genç mi verdi?"
-"Evet. Çok iyi hatirliyorum. Buydu." ve iste o an beni sok eden ve hala aklimi basimdan saha su cevabi verdi:
-"Bu çocuk benim oglumdu. Fakat onu 15 yıl önce Kore harbinde sehit verdik..." "

Yunus Emre'den:
"Ete kemige büründüm
Yunus diye göründüm"
"Bir ben vardir bende, benden içeru"
"Yedi defa dolup bosalan dünya degil misin?"

Kanuni Sultan Süleyman'dan:
Süleymaniye Camiinin insaasi sirasinda bir ermeni usta, yanlis duvar yapmasi sonucu, Kanuni tarafindan cezalandirilir. Ermeni usta, sultandan sikayetçi olur. Kadi, ikisini de huzuruna çagirir. Kanuni ve usta, kadinin karsisinda ayakta beklemektedirler. Karar açiklanir: "Kisas!" yani Kanuni de ayni sekilde cezalandirilacaktir. Ermeni usta, adalete hayret fiyat ve:
-"Madem dininiz bu kadar adil, hem davamdan vazgeçiyorum hem de müslüman oluyorum"
Davadan sonra Kanuni, kadiya:
-"Eger ben padisahim diye benim lehimde bir karar verseydin, seni bu kilicimla öldürürdüm"
Kadi, oturdugu minderin altindan bir hançer çikarir ve :
-"Sultanim siz de eger 'ben padisahim' diye kararima itiraz etseydiniz ben de bu hançeri sizin kalbinize saplardim..."

Bir Dervis:
Garip dervisin biri büyük bir köskün önünden geçerken evin 'av meraklisi ve zalim' olan beyi, yardimcilari ile ava gitmek için evden çikiyorlardir. Dervisle selamlasirlar. Aksilik bu ya o gün hiç birsey vuramadan dönerler. Bey çok sinirlidir:
-"Sabah ava giderken karsilastigimiz o dervisi bulun çabuk! Onun yüzünden islerim aksi gitti. Ugursuzu getirin bana!"
Yardimcilari derhal dervisi bulup beyin huzuruna çikarirlar. Bey kükrer:
-"Bre ugursuz adam! Senin yüzünden elimiz bos geldik! Hiçbir sey vuramadik! Tiz vurun kellesini!"
Dervis, beye söyle der:
-"Beyim sabah selamlastik. Siz hiçbir sey vuramadiniz. Ben ise kellemi kaybediyorum. Siz söyleyin, hangimiz daha ugursuzuz?"

Kanuni Sultan Süleyman'dan:
Kanuni, sehzadelerini muhtesem bir törenle sünnet ettirir. Kisa bir süre sonra da veziri Ibrahim Pasa'nin oglu sünnet olur. Törene Kanuni de davetlidir. Birara Kanuni, vezirine der ki:
-"Söyle bakalim Ibrahim Pasa. Senin tören mi daha muhtesem, benimki mi?"
-"Elbette benimki sultanim"
Kanuni sasirir. Sebebini sorar. Vezir:
-"Benim oglanin dügününe koskoca cihan padisahi davetliydi ve geldi. Sizinkinde böyle bir davetli var miydi?" der