Zıtlıkların Dostluğu

[Belinda]

Herşey bitmemişti ama üzülüyorduk.

Yeni şeyler başlayacaktı ve seviniyorduk.

Arkamızda bıraktığımız yolları özlüyorduk ama yürüyorduk ileriye, geleceğe.

Arkadaşlar bırakıyorduk geride ancak hiç tereddüt etmiyorduk çünkü biliyorduk ki onlar bizimle, bizim içimizde, hayatımızda hiç unutulmayacaklar olarak kalacaklar.

Yüzümüz ileriye dönüktü ama geriye bakıyorduk arada sırada.

Karşımızda umutlar vardı ama yaşadığımız umutlar kadar güzel olacaklar mıydı?

Düşünüyorduk ama zihnimiz boştu, fikirler dolanıyordu aklımızda ama hiçbirini yakalayamıyorduk.

Kalbimiz atıyordu ama sanki birşeyler bitmişti, belki biraz biz de bitmiştik.

Anlaşmıştık hayatla ama arada sırada oyun bozanlık yapıyorduk.

Bize hiç arkasını dönmüyordu O, biz ne kadar asık-suratlı olsak da.

Yaşıyorduk ama duruyorduk aslında, geçmiş ile geleceğin yan yana olduğu şu anda.