Bir Yerlerde Tıkanıp Kaldığında Hayat
 

<b>Bir Yerlerde Tıkanıp Kaldığında Hayat..</b> <br /><br /><b>Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat, nefes almak güçleştiğinde, yüreğin susup, mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını, dağlara dönmeli yüzünü insan. <br /><br />Yeni patikalar, yeni yollar seçmeli, yüreğini ferahlatacak; yeni insanlarla tanışmalı, yeni keşifler yapacak..... Hep isteyip de, bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa, gerçekleştirmeyi denemeli! Her geçen gece, ölüme bir gün daha yaklaştığını; zamanın bir nehir, kendisinin bir sal olup da, o dursa da yolculuğun devam ettiğini anlamalı...<br /><br />Baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı günler, her aksam aynı can sıkıntısıyla eve giriliyorsa, değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri; küçük şeylerle başlamalı belki;<br /><br />Örneğin, bir kaç durak önce inip servisten, otobüsten; yürümeli eve kadar, yüreğine takmalı güneş gözlüklerini; gördüğünü hissedebilmeli! Sağlığını kaybedip, ölümle yüz yüze gelmeden önce, değerli olabilmeli hayat! İlla büyük acılar çekmemeli, küçük mutlulukları ayrım etmek için!<br /><br />Başkasının yerine koyabilmeli kendini; Ağlayan birine &quot;gül&quot;, inleyen birine &quot;sus&quot; dememeli!<br />Ağlayana omuz, inleyene çare olabilmeli! Su adaletsiz, merhametsiz dünyaya ayak uydurmamalı.. Sevgisiz, soysuz kalarak! Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden, derin bir nefes alıp, hapsetmeli kokusunu içine... Güneşin doğuşunu seyretmeli; arada bir, seher yeli okşamalı saçlarını... <br /><br />Karda,yağmurda; sevincine, coşkusuna; fırtınada borada; Öfkesine, isyanına ortak olabilmeli doğanın! Bir çocuğun ilk adımlarında umudu; bir gencin düşlerinde geleceği; Bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli!<br /><br />Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mesut etmeden mesut olmayı beklememeli! Ama küçük, ama büyük; her düş kırıklığı, her acı; bir fırsat yaşamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için; kaçırmamalı! <br /><br />Çünkü; hiç düşmemişsen, el vermezsin kimseye kalkması için, hiç çaresiz kalmamışsan, dermanı olamazsın dertlerin.. Ağlamayı bilmiyorsan, neşesizdir kahkahaların. Merhaba dememişsen, anlamsızdır elvedaların... <br /><br />Ne, herkesi düşünmekten kendini; ne, kendini düşünmekten herkesi unutmalı! <br /><br />Bilmeli; çok kısa olduğunu hayatın; <br />Hep vermek ya da hep almak için... Sadece, anlatacak bir şeyleri olduğunda değil, söyleyecek bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli! Aklı ve kalbiyle katılabilmeli sohbetlere... <br /><br />Hafızası olmalı insanın; hiç değilse, aynı hataları, aynı bahanelerle tekrarlamaması için! Soruları olmalı, yanıtları bulmak için bir ömür harcayacak! <br /><br />Dostları olmalı, ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak! <br />Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi..Ama, kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki, hakkını verebilsin sevdiklerinin. Zaman bulabilsin; bir teşekkür, bir elveda için... <br /><br />Yaşam dedikleri bir sınavsa eğer; asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten.. Ama, herkesi sevemeyeceğini de her şeyi bilemeyeceğini de ayrım edebilmeli insan! Tıpkı, her şeye sahip olamayacağı gibi...</b>