Özetleyecek olursak, yeni dinin adı ortamdır. Tabuları ortamın tepesindekiler koyar, asiler bu tabuların asileridir. Pek bi ütüsüz cümleyle izeh etmek gerekirse insanlar artık insan evladı değil ortamın evladıdır. Bu gerçeklik aşılamaz bir hal almıştır. (Yeşil-çamda klasik bir kısım vardır paralı ortama giren fukara anasını babasını tanımaz. Hah işte bizdeki sürpüntü doğrucuların gerçek/erdem karşısında tutundukları da budur, ortam on, kanki good, erdem off, davut off) La bu "akademik" cümleleri kurmayan kaç kişi kaldık şu yeryüzünde?