XVII. Yüzyıl Siyasi Tarihi Not; Bu dönemde Osmanlı Devletinin esas politikası, yeni topraklar elde etmek, Avrupa karşısındaki üstünlüğünü devam ettirmek, ıslahatlar yaparak duraklamanın önüne geçmek olmuştur. Ancak yeni topraklar elde edemediği gibi toprak kaybetmiş, Avrupa karşısındaki üstünlüğü sona ermiş, yaptığı ıslahatlar kişilere bağlı kalmış ve köklü değişiklikler yapamamıştır. Osmanlı-İran Savaşları; Osmanlı – İran savaşlarının esas nedeni Doğu Anadolu ve Irak üzerindeki hakimiyet mücadelesi, mezhep farkı ve İslam dünyasının liderliğini ele geçirme politikasıdır. Ferhat Paşa Antlaşması (1579) Bu antlaşma ile Azerbaycan, Luristan, Gürcistan ve Dağıstan Osmanlılara bırakıldı. Osmanlı İmparatorluğu, bu antlaşma ile doğuda en geniş sınırlara ulaşmış oldu. Nasuh Paşa Antlaşması (1611) 1. Bu antlaşma ile Osmanlı Devleti, Ferhat paşa Antlaşması ile aldığı toprakları art verdi. 2. İran her yıl Osmanlı Devleti'ne iki yüz deve yükü ipek verecekti. Bu antlaşma Osmanlı Devleti'nin elde ettiği toprakları art verdiği ilk antlaşmadır. Kasr-ı Şirin Antlaşması (1639) 1. Azerbaycan ve Revan İran'a bırakıldı. 2. Bağdat Osmanlı Devleti'ne bırakıldı. 3. Zağros Dağları iki ülke arasında sınır oldu. Bu antlaşma ile XVII. yüzyıl Osmanlı-İran savaşları sona erdi ve bugünkü Türkiye-İran sınırı büyük ölçüde çizildi. Osmanlı-Lehistan Savaşları Balkanlardaki hâkimiyet mücadelesi iki devleti karşı karşıya getirmiştir. Hotin Antlaşması (1620) 1. Lehliler ve Osmanlılar birbirlerinin topraklarına saldırmayacaktır. 2. Lehistan, Kırım Hanı'na 40 bin duka altını vergi olarak ödemeye devam edecektir. Hotin seferi'nde Yeniçerilerin yetersizliği anlaşılmış ve ilk kere Genç Osman, Yeniçeri Ocağı'nı kaldırmak istemişti. Bucaş Antlaşması (1676) a) Ukrayna Osmanlıların koruması altında kalacak. b) Podolya Osmanlılara verilecek c) Lehistan her yıl vergi ödeyecek Bucaş Antlaşması, Osmanlı İmparatorluğu'nun topraklarına toprak kattığı son antlaşmadır. Bu antlaşma ile Osmanlı İmparatorluğu Batı'da en geniş sınırlarına ulaşmıştı.