Nevbet Osmanlı Devleti zamanında sarayda ve bazı özel yerlerde sabah ikindi yatsı zamanlarında çalınan askerî mızıka. Buna nevbet-i sultanî de denirdi. Osmanlı Devletinin kuruluşundan itibaren âdet olan nevbet sonraları geniş bir kadroya sahip olan mehterhâne tarafından icra edilirdi. Osman Gazi'den Fatih Sultan Mehmed Hana gelinceye kadar nevbet çalmağa başlayınca padişahlar ayağa kalkar ve öylece dinlerlerdi. Fatih Sultan Mehmed Hanın çıkardığı kanunla ayakta dinleme kaldırıldı. Nevbet vurma esasları kanuna bağlandı. Mehter takımı her gün padişahın bulunduğu yerde ikindi zamanı çalınır sonra dua edilerek nevbet merasimi biterdi. Seferde ise padişah mehterhânesi saltanat sancağı altında ikindi ezanı okunduktan sonra otağ-ı hümâyûn önünde nevbet vurur sonunda dua edilirdi. Mehterler gerek nevbet esnasında gerekse diğer zamanlarda şarkı çalmazlar; “Kerim Allah Rahim Allah...” diyerek ağır adımlarla yürürlerdi.