Değerli Arkadaşlar, Kıymetli katılımcılar !

Adını hatırlayamadığım bir uzakdoğu bilgesinin sözleriyle yazıma başlamak istiyorum.

" Hayal eker,düşünce biçersiniz,düşünce eker fiil biçersiniz, fiil eker alışkanlık biçersiniz, alışkanlık eker ıra biçersiniz, ıra eker KADER biçersiniz."

Doğumla birlikte, bir ailenin bireyleri olarak yaşamaya başlarız. Aidiyet bağlantısı içinde olduğumuz ailenin esas değerleriyle yetişir; onların düşünce ve düşünceleriyle, değer yargılarıyle, alışkanlıklarıyle, hayata bakış açılarıyle yoğrularak büyürüz.

Ailenin esas değerleri, düşünce ve düşünceleri ile büyür ve onların doğruları ile yaşamımızı şekillendirmeye çalışırız. Her aile de kendi düşünce ve esas değerleriyle uyumlu aile ve kişilerle ilişki içindedir. Onlar bizlerinde çevresi ve yakınları olur. Daha sonra mektep hayatıyle beraber çevremizi biraz daha genişletir, değişik ve farklı düşüncelerin oluştuğu ortamlara girsek bile, ailenin esas değerlerini savunmak durumunda kalırız. Zira, bütün bu değerleri sorgulamadan ve doğru olarak kabul edip uzun bir vakit dilimi içinde almışızdır.

Buyüdükçe kişiliğimizi kazanmaya, kendimize has karakterimizi oluşturmaya başlarız. Artık kendi kaderimizin de yol haritaları belirginleşmeye başlar. O güne kadar aile içinden ve yakınlarımızdan aldığımız model kişiler hayatımız üzerinde oldukça etkili kişilerdir. Onlar gibi olmaya ve onlar gibi davranmaya başlarız.

Huzurlu bir aile ortamında model aldığımız kişiler genellikle yakınlarımızdır. Ancak huzursuz, aile içi şiddet ve geçimsizliklerin olduğu durumlarda,tepkisel olarak başkalarından ve dışarıdan model alma durumunda kalırız.

Fikir düşünce ve değer yargılarımızı belirli bir olgunluk yaşına gelince sorgulamaya başlar, kültür birikimi ve okuma alışkanlıklarımız sayesinde bilinçle değiştirmeye kendi içimizden gelirse ancak o vakit değişimi başlatabiliriz.

Aile bağlarımızın kuvvetliliği, onlara olan sevgimiz, onların değer yargı ve düşüncelerine kuvvetle bağlanmamıza sebep olur.

Bu nedenle de fikir, düşünce ve alışkanlıklarımız kıkırdaklıktan kemikleşmeye, yaş ileledikçe de çelikleşmeye başlar.

Çelikleştiğinde ise her türlü düşünce ve düşüncelerimizi inatla savunur, karşı düşünceleri neredeyse hakaret ve düşmanca olarak algılamaya başlarız.

Karşı düşünce ve düşünceleri kişiliğimize ve karakterimize bir tehdit olarak görür, aynı şekilde tepki vererek karşıdaki kişiyi tehdit fiyat ve onun da tepkisel tehditmiş gibi algılamasına sebep oluruz.

Anlaşma ve uzlaşmanın önüne duvarlar örmeye ve kendi fildişi kulelerimizi inşa etmeye başlarımız. Artık inşa ettiğimiz fildişi kulelerimizin muzaffer olmaya namzet kahramanları ve komutanıyızdır.

Bu komutanlık öyle bir hal alırki ; Einştein'in dediği şekle girer, atomu parçalamaktan daha zor hale gelir.

Kendi yandaşımız fikirlere sevinir, onlarla ittifaklar kurar ve aynı yöndeki fikirlere şapka çıkarırız. Çoğunlukla da ve ile ödüllendiririz.

Karşıt fikirleri kınar ya der , yada onları böyle yaparız.

Ve sonucunda da , yaparak birbirimizi üzeriz.



Bir gün bunları gerçekleştirmek dileğiyle

Saygılarımla.