Kendini gerçekleştiren kehanet olguları, genellikle algılayan ile hedeften oluşan iki yan arasında bir etkileşime dayanırlar. Ancak bu olgu, bazen, iki yan arası etkileşim olmadan da gerçekleşebilmektedir.

Örneğin astrolojiye inanan ve o günün 'uğurlu' bir gün olacağına inanan biri, piyango bileti alabilir, loto oynayabilir ve böylece, 'oynamadığı' günlere kıyasla kazanma şansını artırır. Eğer kazanırsa, astrolojinin olayları öngörmeyi sağladığı yönündeki inancı doğrulanmış olur.

Buradaki, algılayanın beklentilerinin hedef kişi olmaksızın davranışsal olarak doğrulanması olgusuna (behavioral confirmation), kendini gerçekleştiren kehanet olgusundan farklılaştırmak için, 'davranışsal doğrulama paradigması' denmektedir (Snyder, 1984 ; Darley & Fazio, 1980, vb.).