Darağacına Tebessüm – Abdulbaki KÖMÜR Darağacına Tebessüm Alın çizgilerime konan acı tebessümBir sigara zamanı belki son sefam olurHayat denen defteri yaprak yaprak tükettimSallanırken vücudum ipte son sayfam olur.. Güneş titrek tenime vurmayacak bir dahaSelam söyleyin benden sonra doğan sabahaHoşcakal çiğ tanesi, hoşcakal gül ağacıVarlığım an misali vakit son sehpam olur.. Buharlaşan terimi kurutma seher yeliKırılsın kalbimdeki korkularin bam teliKaranlık okşar durur, üşüyen ellerimiKimbilir kaç mahkuma, bu bir son selam olur.. Kızarmakta dağları, gökten ayıran çizgiHızlanmakta nabzımın vakte direnen ritmiMinareden süzülür, göğü saran bir ezgiRuhu teslim töreni anladım sâlâm olur.. Yarım kaldı duvara çizdiğim bir kelebekYetim çocuklar gibi penceremdeki çiçekYokluğumda kimbilir ona kim su verecekGözyaşımı saklayın onu son sormam olur.. Boynum urgan içinde, zonklamakta şakağımZemin kaydı altımdan sallanmakta ayağımAh annem neredesin? nerde sıcak kucağın?Sanırdımki gelirsin… belki son sarmam olur.. İndirdi kirpiklerim çelikten kepenginiSiliverdi gözlerim göğün yedi renginiVe son kaybettim sözlerin ahenginiBu “sus” darağacında artık son susmam olur.. Ve kütükten adımı bir el sessiz silecekMezarlık cesedimi sabırsız bekleyecekBilirim dünya benden sonra tekrar dönecekSıradan bir tören toprak son sılam olur.. Uçun kuşlar uzağa art dönmemesineKanadınıza sarın en son nefesimideVarın mavi göklerden o bahar ülkesineSizi vuslatta bilmek belki son sevdam olur..