Evet kişinin ruhsal düzeyde kendini iyi hissetmesi(morali) ile iyileşmesi doğru orantılı olduğunu hepimiz bilmekteyiz;bazen doktorlarda bu yüzden hastalarından bazı gerçekleri saklamaktadırlar...tabi bu gerçeklerin başında durumunun ağır olduğu halde bunun tersini söylemeleridir.
Ama kimin neyi bilmek istediğini nerden bilebiliriz ki...VE durumun bir diğer boyutu çok hasta aslında durumunun ağır olduğunu hatta ölümcül vakalar da öleceklerinin farkındadırlar evet genellikle insanlar ölümden ırak olmak istedikleri için gerçekleri bilmediklerini de daha mesut olmaktadır ama bu genellemenin dışında kalan hastalar için aynı vaziyet söz konusu değildir.
Düşünün ki bir hasta ölüme çok yakın,bunu hissediyor veya hissetmiyor doktoru tarafından bu vaziyet reddedildiğinde hasta adeta kandırılmış oluyor...Belki bu kandırmanın ahlaki bir vaziyet olduğunu düşünmek ilk önce mantıklı olarak gelse de vakayı;hasta olan kişinin içinde bulunduğu durum,yine aynı kişinin gerçekleştirmeyi düşündükleri ve aynı kişinin özellikle cemiyet ve insanlık adına yapabileceklerini sıralamış belki toplumun en aksak yönlerinden birine çözüm getirecek kitabını çıkarmak üzere olan ama sadece yazıya dökülmesi kalmış olduğu boyutu ile ele alırsak ahlaklı ve mantıklı olarak gördüğümüz ilk fikrin o kadarda önem taşımadığını görmüş oluruz...